DİZLERİNDE UYUT ANNE

Halil MANUŞ

 “Tevafuk” ile “tesadüf”  kelimeleri karıştırılır bazen

TDK bu kelimelere şöyle anlam vermekte;

Tevafuk: Birbirine denk gelme, latîfâne bir şekilde uyum içinde olma anlamına gelen terimdir

Tesadüf: Yalnızca ihtimallere bağlı olan olayların kesin olmayan sebebi, rastlantı.

Gördüğünüz gibi tesadüfte ihtimaller söz konusudur. Tevafuk kelimesinde ise birbirine denk gelme ve uyum söz konusudur.

Şimdi nerden çıktı bu diyenleriniz olacaktır elbette.

Sevgili dostlar, bildiğiniz üzere şairlik yönümüzde var. Biz şairler hep yaşadıkları olayları yazmazlar sadece. Bazen empati yaparak da yazarlar.

Bir gün 25 yaşındaki kızımı annesinin dizine başını koymuş gözleri kapalı bir şekilde görünce o an duygu yoğunluğu ile şu sözleri yazmıştım:

Bebekmişim gibi daha

Dizlerinde uyut anne

Öyle çıkalım sabaha

Dizlerinde uyut anne

 

Örtüp ayak uçlarımı

Sıkı tut avuçlarımı

Okşayarak saçlarımı

Dizlerinde uyut anne

Sıkı sarıl kalma ırak

Uzasın doğmasın şafak

Bana ninni okuyarak

Dizlerinde uyut anne

Aradan bir iki sene geçmişti ki anneler gününün yaklaştığı bir gün içimde bu sözü bestekar bir dostuma gönderme fikri oluştu. Öyle de yaptım. Aradan bir gün ya geçti ya geçmedi çok içten, duygulu bir ses geldi. Beste bitmiş ama esas olan beste için gönderilen sözlerin bestecinin o anki ruh haline tam denk gelmesi, uyum içinde olması… İşte bu bir tesadüf değil, tam anlamıyla tevafuktur.

İsterseniz bestecinin o anki ruh halini kendi anlatımından okuyalım:

-İstanbul’dan çok sevdiğim bir müzisyen arkadaşım beni ziyarete gelecekti. Geldi, uzun süredir görüşmüyorduk, kahveye gidip çay içecektik, ağbi dedi geçen arkadaşım eşiyle çocuğuyla kaza geçirmiş de hastane size yakın ona uğrasak olur mu? Diye sordu. Ben dedim ki:-Kahveden daha hayırlıdır gidelim uğrayalım tanışalım hem geçmiş olsun diyelim dedim ama oraya gittiğimde gördüm ki Bayram günü arkadaşları trafik kazası geçirmiş 30 yaşlarında kendisi eşi de o civarlarda ve iki yaşlarında çocukları var, bayram günü o kazada vefaat etmiş kadıncağız, çocuk da komadaydı. İlk gelişim olmadı hastaneye daha sonra müsait olduğumda uğradım hastanenin bahçesinde yatıyordu, bebeği hala komadaydı, şiiriniz tam o zamanda geldi, o sırada besteledim, beni çok etkileyen bir olaydı besteyi yaptım ama o arkadaşa gönderemedim, bugün şöyle yazdım, anneler günü olduğu için

Bir beste yapmıştım deyip bu besteyi öyle gönderdim.

Sevgili Dostlar;

Neyin ne zaman nasıl olacağını biz bilemeyiz. En iyisini bizi yaratan bilir. Birinin kaza yapması, birinin şiir yazması, birinin bestelemesi bütün bunlar kesinlikle tesadüf değildir. Bu vesileyle bu sözleri bana yazdırana hamt eder saygılar sunarım.