Ahmet dede 87 yaşında Burdur'un Gölhisar ilçesinde yaşayan bir Anadolu insanı.Bu düşüncesinin ve tabelanın hikayesi de küçüklüğünden başlıyor.Bir gün yeşil soğan almak istemiş bir bahçeden ancak bahçenin sahibi izin vermemiş bu gönlü bol dedemize.O günü hiç unutmamış Ahmet dede.Şimdi diyor ki “63 yıl çobanlık yaptım. Dağda hayvan otlatırken meyve ve sebzeye hasret kaldım. Bir gün çok acıkmıştım. Bir bahçe sahibinden yeşil soğan istedim ama vermedi. Şimdi benim de meyve sebze bahçem var. Kimin yolu Hisarardı köyüne düşerse bahçemden yiyip içebilir, afiyet olsun. Ne verirsen elinle o da gider seninle.”
Şimdi düşünüyorum.Yolda can çekişen insan görse bir yardım eline muhtaç eden insanlarla hepimiz aynı Atalardan gelirken böyle yapmak çok mu zor?Ne zaman unuttuk paylaşmayı... Her söze söyleyecek Atalarımızdan bir sözümüz varken.Bu iyiliğe bu güzel fotoğrafa ve bu güzel yürekli insana söyleyecek bir güzel söz hangisidir? Ahmet dede "Ne verirsen elinle o da gider seninle" diyor.
Peki ya siz?...
İyi sözleri ve paylaşmayı hatırlayalım ve inancımızı, paylaşımlarımızı, mutluluğu, desteği birbirimizden esirgemeyelim.O kadar derdin arasında mutluluk ararken 'Mutluluğun en kısa yolu paylaşmaktır.' bunu unutmayalım...
AkisHaber/Yorum