Ben yapmazsam olmaz mı?
Ben gelmesem olmaz mı? Sınırlı düşünceler, kısıtlı hayaller… Eringen bir yaşam tarzı. Sanki ölmüşüz ama selamızın okunması unutulmuş gibi. Veya şöyle anlatalım: Doğdun. Okula başladın. Sınavlar, ödevler, kurslar vs… Hangi üniversiteyi kazansam telaşları. Eğitimin, okulun, bölümün kalitesinden çok; ortama bakılarak yapılan seçimler. Ve KPSS, TUS derken öğretim hayatı bitti.
Tabi askerlik, evlilik, işe başlama, çocuk, hadi bir kredi ile ev alalım,hadi bir kredi ile araba alalım. Krediler bitti ve geldi emeklilik.
KOCA BİR ÖMÜR BİTTİ.
Genelimizin son durağı aynı. Yine başa alalım mı? Kimin için okudun? Hadi ona da cevap verelim; kendin için. Kimin için sınavlara girdin? Kendin için. Kimin için evlendin ? Kendin için. Baktığın, büyüttüğün, okuttuğun kimin çocuklarıydı? Kendi çocukların. Evi, arabayı da kendin için aldın. Yanlış mı düşünüyorum? Hıı birde Emekli olduğunda yazlık da almıştın.Tabiki o da kendin için. Peki kimin için ölüyorsun? Bunun cevabını da sen ver. Doğdun, yaşadın, büyüdün, öldün. Kendin için yaşadın; kendin için öldün. Allah(c.c), Hz. Musa’ya bir gün sorar: Ya Musa! Benim için bugün ne yaptın? Yarabbim! Senin için namaz kıldım. Oruç tuttum, zekat verdim, ismini çok zikrettim. Allah (c.c) tekrar sordu: Namaz kılmak, senin için. Oruç, seni cehennemde koruyan kalkan. Zekat, mahşer günü herkes sıcaktan yanarken sana gölge yapacaktır. Zikir de o gün karanlıkta sana nur olacaktır. Bunları kendin için yaptın. Benim için ne yaptın? Hz. Musa: Yarabbim! Senin için olan amel hangisidir, senin için ne yapılır?
Allah (c.c) de buyurdu ki: Sevdiğim kulumu benim için sevdin mi, düşmanımı da düşman bildin mi? Allah (c.c) için birbirini seven, hayatını böyle geçiren, mağdurların ,mazlumların, düşkünlerin yanında olan ve böyle vefat edenlerden olmak. İşte tek meselemiz, bu olmalı. Son bir soru ile yazımızı bitirelim. Mesela? Bugüne kadar kanından olmayan kaç çocuğu mutlu ettin ?