SEN DE YOLCUSUN!

Gelimli gidimli bir yer burası,

Farzet ki burada üç gün kolcusun.

Bu bir handır, iki kapı arası;

Kalan yok bu yerde, sen de yolcusun! 

İster dağda çoban, ister padişah;

İster piyon, ister vezir, ister şah;

Sayılı gün çabuk geçer, vah ki vah!

Kalan yok bu yerde, sen de yolcusun!

Gerek atalardan, gerek gendin bul;

İnsana ne değer katıyor ki çul?

Yeter ki yalnızca ol Allah’a kul,

Kalan yok bu yerde, sen de yolcusun!

İster söyle: Burda, Diyojen sorun!

Olsan, servetini bilmeyen Karun!

Gün bu gündür, belki gelemez yarın;

Kalan yok bu yerde, sen de yolcusun!

İster fakir, ister kudretli zengin;

İster bulunmasın dünyada dengin,

Yanarsın, yüreğin değilse engin;

Kalan yok bu yerde, sen de yolcusun!

Hiç ölmezmiş gibi toplasan parsa,

Ağzından çıkan söz bin gönül kırsa,

Herkes huzurunda el pençe dursa,

Kalan yok bu yerde, sen de yolcusun!

Karabudak, sen kendine öğüt ver!

Örnek olan, sözü kendisine der!

Seni de bekliyor altındaki yer!

Kalan yok bu yerde, sen de yolcusun!

KARABUDAK