Uzun zamandır konuşan ve klavye başında yazan çizen insanları takip ediyorum ve okuyorum.

Sadece sosyal medyayı kast etmiyorum. Kitap yazanları, gazetecileri, internet sitelerini, WhatsApp gruplarını ve pandemi sebebi ile artan zoom toplantılarını, Skype sohbetlerini ilgiyle okuyor ve takip ediyorum...

Çoğunluk memleketin iç ve dış sorunlarından dertleniyor, akıl ve bilgilerince tavsiyelerde bulunuyorlar... Ben de faydalanıyorum.

Ancak öyle bir zamandayız ki, yazmak ve konuşmaktan öte bir şeyler yapmak zorundayız diye düşünüyorum... Ne yazık ki, bu insanların konuşmaktan ve yazmaktan öte bir şey yapmadıklarını görüyorum...

Bir şeyler yapma konusunda bir önerileri de yok... Hem yapmıyorlar, hem yol göstermiyorlar hem de bir şeyler yapmak isteyenleri büyük bir kızgınlıkla eleştiriyorlar... Anlamıyorum bu insanları!

Bunların çoğu kendini aydın, çağdaş, milliyet ve yurtsever, reformist ve yenilikçi, demokrat, milliyetçi, solcu, Atatürkçü, sosyal demokrat gibi sıfatlarla tanımlıyorlar... Diyorsunuz ki, gelin bir şey yapalım, yok diyorlar... O zaman önümüze geçin siz yapın biz koşulsuz destek verelim diyorsunuz ona da yok diyorlar... Hani komedyen Beyaz'ın "denize girmeni istiyorum ama yüzmeni istemiyorum" esprisi gibi!

Maden ülkemizin içinde bulunduğu sorunlar ağır ve bir beka sorunu ile karşı karşıyayız o zaman konuşmak ve oturmak niye? Bir şeyler yapmakla vatandaş olarak mükellef değilmiyiz?

Ben bıktım bu tiplerden. Konuşuyorlar, yazıyorlar, anlatıyorlar hepsi o kadar... Hadi gelin o zaman bir şeyler yapalım, yok!

Bu insanların ipliğini pazara çıkarmak lazım. Türkiye'nin esas sorunu pek matahmış gibi duran ama aslında pek bir işe yaramayan bu insan tipi ...

Biz konuşan, anlatan, yazan ve aynı zamanda bunları eylemli olarak yaşama geçiren insan tiplerini arıyoruz. Memleketi ağır sorunlarından kurtaracak olanlar bunlardır. Sadece konuşan ve yazanlardan gelecek fayda ancak bu kadar olur. Bu da sorunlardan kurtuluşa kafi gelmez... Adama sorarlar bunları kim hayata geçirecek diye...

Onun için bu tiplere gereğinden fazla önem verirseniz memleket daha ağır sorunlara düçar olur. Gelin doğru konuşan, yazan ve anlatan bunları da yaşama geçirmeye çalışan idealist insanlara destek verelim...

Boş veya dolu konuşmanın yada yazıp çizmenin kimseye bir faydası yok! Bunun adı da asla memleket severlik olamaz!