Eğitime sopa görevi yaptırıp, öğrencileri ağlatarak, ülke olarak yine bir ilke imza attık. Geçtiğimiz hafta sonu yapılan TEOG sınavı, öğrencilere meziyetlerinin, aklının ve çalışkanlığının hiçbir önemi olmadığı kanıtlar türdendi. Eğitimin olmazsa olmazı olarak algılatılan zor sınav kavramı yine layıkıyla uygulandı. Başarıyı belirleyici olması gereken sınav kavramı, öğrenciler üzerinde baskı yaratarak, eğitime olan güvenin ve de öğrencilerdeki öz güvenin kaybedilmesine sebep oldu. Sürekli ezbere dayalı olan bir sistemin, alt yapısını kurmadan, birden bire mantığa dayalı soru kavramıyla sınav anlayışına bürünmeyi büyük bir hata olarak görüyorum. Kaynak kitap olmadan, sadece verilen içi boş kitaplarla hem sözelci, hem sayısalcı hem de mantığıyla soru çözebilen öğrenciler beklemek çok ta akıl işi değildir.

Yıllardır söylüyoruz ‘’ Ben yaptım oldu ‘’ anlayışıyla bir yere varamayız. Gereksiz ve temelsiz değişikliklerle öğrenci, öğretmen ve ailelerin zamanı, sabrı ve öğrencilerin var olan meziyetleri hiçe sayılıyor. Geçtiğimiz yıl TEOG 17 Bin şampiyon ile sonuçlanırken, bu yıl tam tersi olmuş öğrenciler aşırı derece zorlanarak başarı durumları düşmüştür. Eğitimden kazanım adına sonuç hezeyan. Peki, öğrencilere bu kadar yüklenmeye değer mi? Başarıyı belirleyici olmak yerine, öğrenciyi zorlayıcı bir sınav anlayışının kime ne faydası olacak? Acaba amaç öğrencileri ve aileleri yıldırıp, gelecek yıl sınava katılım sayısını düşürüp, özel okullara veya imam hatiplere muhtaç etmek olabilir mi? Sınavla öğrenci alan okullar bir şekilde kontenjanlarını doldurduktan sonra, asıl olay adrese dayalı okullardaki kayıt karmaşası olacak. Yine eğitim eziyet haline dönüşecek. Stres ve torpil arayışının içinde kalacak veliler ve öğrenciler. Yine, eğitimden nasibini alamayan bir Türkiye tablosu yansıyacak hayatlarımıza. Bu sınav sonucunda okullar boş mu kalacak? Tabiî ki hayır.

Başarı sırasına göre öğrenciler okul tercihlerini yapacaklar. Sınav sonucuna göre öğrencilerin başarı durumu düştü ama olsun, belli ki bizim de amacımız eğitimde başarılı olabilmek değil zaten. Öncelikle evlere en yakın okullar, olmazsa bir öteye, o da olmadı bir diğerine derken artık ne çıkarsa şansına!!! Amaç ne peki? Velileri servis ücretinden, öğrencileri de aşırı sınav kaygısından kurtarmak. Diyelim ki bir kısım veli servis ücretinden kurtuldu. Peki, evlatları adına kaybettikleri eğitim olanaklarının ve farkında dahi olmadıkları birçok kazanımın ellerinden alındığı gerçeğini kim ört pas edecek? İyi okulların bulunduğu okullara akın edecek olan velilerin, sırf evladı daha iyi bir okulda okuyabilsin diye girdiği çırpınışlar nasıl görmezden gelinecek? Ha birde sormak istiyorum, bir bakanlık nasıl olurda bünyesinde bulunan okulları eşit şartlara ulaştırmak yerine, Nitelikli veya Niteliksiz olarak addedip, var olan sorunları çözmeyip yangına körükle gider ???

Eğitimde başarı kelimesiyle bu kadar uzak olmak, ülkenin sürüklendiği felakete hızlanarak gitmesini sağlar. Görülüyor ki eğitimden yana bir umudumuz kalmadı. Öyleyse geleceğimizin mimarı evlatlarımıza anne ve babası olarak, bilinçli bir şekilde sahip çıkmalıyız. Sınav puanları üzerinden değerlendirip, karakterleri ile başarı durumlarını kıyaslamayalım. Eğitim sistemimizdeki hatalardan kaynaklı boşluklar, ne yazık ki öğrenciler üzerinde telafisi mümkün olmayan baskı ve negatiflik oluşturmaktadır. Oysaki mühim olan evlatların sağlığı ve özelliklede ruh sağlığıdır. Ne kadar kıymetli olduklarını hissettirerek, başarısızlıklarıyla yermeyi başarıları ilede yüceltme işini abartmamalıyız. Evlatları kazanalım derken kaybetmek de var. Sayın veliler amannnnnnn dikkat !!! Karne haftası olması münasebeti il e tüm çocuklara velilere ve de kıymeti öğretmenlerimize iyi tatiller diliyorum. Fazlasıyla hak ettiniz.