Gülistan içinde gülün soldu
Şeyda bülbülün hâmuş oldu
Şahinin, doğanın uçmaz oldu
Yetim mi öksüz mü kaldın 
Güzel Türkistan

Ne bekler senin yiğitlerin
Bitmeyecek mi sıgıtların
Paslandı senin pusatların
Osman Batursuz mu kaldın 
Güzel Türkistan

Çığlık atarsın duyanın yok
İnlersin yananın yok
Ölmüşsün ağlayanın yok
Sahipsiz mi kaldın 
Güzel Türkistan 

Susturdular şairlerini
Konuşturmadılar hatiplerini
Kul mu ettiler sahiplerini
Mehmet Emin Buğrasız mı kaldın
            Güzel Türkistan

Uygar iken bıraktılar çağın gerisinde 
Bilmem adalet bunun neresinde
Bin âh vardır her nefesinde
Mesut Sabrisiz mi kaldın
            Güzel Türkistan

Doğu batı kuzey güney diye diye
Ettiler seni bin pâre
Bulunacaktır elbet bu hâline çare
İsa Yusuf Alptekinsiz mi kaldın 
Güzel Türkistan 

Kaşgar, Urumçi teg ellerin var
Gaflette olan kandaşların var
Soykırım gibi dertlerin var
Soydaşsız mı kaldın
            Güzel Türkistan

Kuzgunlar toplandı başına
Kanın aktı toprağına taşına
Hasret kaldın kavim gardaşına
Çolpansız mı kaldın
            Güzel Türkistan 

Her sîneden yükselir tekbir
Olmadı bende hiç kibir
Turan oldu bende hep bakir
Gönlünde olmamalıdır kir
Pir-i Türkistansız mı kaldın
            Güzel Türkistan 

Uygur’um bitmez dertlerim
Çin elinden gece gündüz inlerim
Yalçın yiğitlerimi beklerim
Gökbörüsüz mü kaldın
            Güzel Türkistan 

Yekpare Türkistan’dır yurdum
Kalmamış sanırlar hiç umudum
Ocak içinde için için yanan odum
Türksüz mü sandılar seni
            Güzel Türkistan