Lösemili çocuklar bizim masum çocuklarımız. Hepsi bir zamanlar sağlıklı  bir şekilde doğdular, anne babalarının aldığı yiyecekleri yediler, oyuncaklar ile oynadılar, verdikleri suyu içtiler, yaratılan ortamın havasını soludular ve bu yüzden lösemi oldular.

“Onlar bizim gerçek kahramanlarımız.”

Onlara Lösemi oldukları için “Yaşamaz” dediler. Hayatta kalabilmeleri için kemoterapi denilen bir mücadeleye başladılar. Hemen hemen 3 sene boyunca Lösemi Canavarıyla savaştılar. Saçlarında dökülmeler oldu, ağızlarında yaralar çıktı, ateşleri yükseldi, devamlı yoğun bakım servislerinde yatmak zorunda kaldılar.

En mühimi ise ilk günden itibaren yüzlerine maske taktılar. 3 sene süresince evde, hastanede, okulda hatta oyun oynarlarken bile maskeyle beraber yaşadılar.

LÖSEV olarak şu anda tüm Türkiye’ye bir çağrıda bulunuyoruz:  Gelin çocuklarımızı yalnız bırakmayalım. Duygularını, yaşadıklarını hiç olmazsa yılda bir defa anlamaya çalışalım.

Hep beraber maske takalım, Toplumsal farkındalık meydana getirelim