Kuruttukları taze meyvelerden yiyor, Hunza vadisindeki dağlardan gelen temiz havayı soluyor.

Oldukça genç görünüyor ve kansere yakalanmıyorlar.

Çin ve Afganistan sınırında Pakistan'ın Keşmir kentinde yakınlarında yaşayan Hunza Türkleri ortalama 120 yıl yaşıyor.

Hunza Türklerinin çok ilginç bir yanı da burada hiç kanser vakasının yaşanmaması...

Kansere yakalanmadıkları gibi sık rastlanan diğer rahatsızlıklara da uğramıyorlar.

Hunza Türklerinin bu hayatı bilim insanlarını onları incelemeye itti.

Coğrafi zorunluluklar ve iklim değişikliklerin gibi sebeplerle Sibirya ve bugünkü Rus düzlüklerinden

Orta Asya bozkırlarına indiği düşünülen Türkler, orman avcılığından göçebe çobancılığa geçiş süreci yaşamıştır.

Hunza Türklerinin uzun yaşamasının ve bu kadar sağlıklı olmasının nedeni denizden 6 bin metre yükseklikte

çok yüksek oksijeni olan bir bölgede bulunmaları. Buz gibi temiz su içip kendi ekip biçtiklerini yemeleri..

Türk dilinde ormancılık ve orman yaşamıyla ilgili sözcüklerin, bozkır yaşantısındaki sözcüklerden daha eski olması

ve Pazırık Kurganında ren geyiği görünümü verilmiş atlar çıkartılmış olması bu süreci doğrulamaktadır.

Coğrafi şartlar ve iklim değişiklikleri veya bilinemeyen nedenlerden ötürü Türk kabilelerinin büyük bir kısmı

yerleşik ve ormancılık hayatından bozkır hayatına geçmişlerdir ve bir şekilde bozkır hayatına adapte olmuşlardır.

Yemeklerinin büyük bir kısmını arpa, darı ve karabuğday oluşturuyor.

Hatırlanması gereken önemli şey Hunza Türklerinin tamamen vejetaryen olmasalar da

etin günlük yiyeceklerinin en ufak kısmını oluşturmasıdır.

Hunzaların genç kalmasının bir diğer sırrı ise hareket etmeleri. Her gün dağlarda yürüyüş yapıyor,

tarlada çalışıyor, tertemiz dağ havası alıyorlar.