Kerkük benim, demek ayrı gördüler

Şu döşüme paslı hançer vurdular

Sanki benim öz evime girdiler

Oğlum gibi ağlayan vatan Kerkük

Soysuz ite yurt mu oldun sen Kerkük?

Bu nasıl özgürlük, sana hiç düşmez

Garipleri kimse görmez, görüşmez

Zalim değişir de, mazlum değişmez

Ellerimde can çekişen can Kerkük

O itlere yurt mu oldun sen Kerkük?

Beni sorma, halkın kesiriyim ben

Mükemmel(!) bir çağın kusuruyum ben

Bir eski destanın esiriyim ben

Bir kendine, bir de bana yan Kerkük

Soysuzlara yurt mu oldun sen Kerkük?

Günahım çok ama gel gör gizlerim

Gelemem de içten içe sızlarım

Bıktırmıştır tutulmayan sözlerim

Ama bu son, ama bu son, son, Kerkük

Peşmerge'ye yurt mu oldun sen Kerkük?

Bayrağındır, mavi görsem, ölürüm

Tabutundur, çivi görsem, ölürüm

Mezarındır, evi görsem, ölürüm

Uykularım ve gözlerim kan, Kerkük

Düşmanıma yurt mu oldun sen Kerkük?

Bilmez miyim, beni nerde kim bekler

Ak nineler, gün görmemiş bebekler

Kurda karşı bir olurmuş köpekler

İşte benim çıldırdığım an Kerkük

Çakallara yurt mu oldun sen Kerkük?

Irak'tasın, başın yine dar da mı?

Bebeklerin, çoluk-çocuk zorda mı?

Ve peşmerge, ve Barzani orda mı?

Namus sözü, geleceğim ben Kerkük

O itlere yurt mu oldun sen Kerkük?