Türkiye’nin döviz rezervleri tehlikeli noktaya indi. TCMB Haftalık Para ve Banka İstatistiklerine göre, 14 Nisan ile biten haftada Merkez Bankası brüt döviz rezervleri 1 milyar 205 milyon dolar azalarak 87 milyar 720 milyon dolara indi. Brüt döviz rezervleri bir önceki hafta 88 milyar 925 milyon dolar seviyesindeydi. Brüt döviz rezervinde 5 haftadaki gerileme 5,02 milyar dolar olurken gelinen seviye Temmuz 2012’den bu yana görülen en düşük seviye oldu.

Bu dönemde altın rezervleri önceki haftaya göre değişim göstermeyerek 17 milyar 421 milyon dolar oldu. Böylece Merkez Bankasının toplam rezervleri, geçen hafta bir önceki haftaya kıyasla 1 milyar 205 milyon dolar azalarak 105 milyar 141 milyon dolar oldu.

TCMB’nin dolar rezervi geçtiğimiz yıl aynı ay 116milyardolarseviyesindeydi. Ekonomistlerin hesaplamalarına göre net rezerv ise resmi rakamların üçte biri civarında. Merkez Bankası’nın altın rezervlerinin artışı için Türkiye’de cevherden üretilen altının işlenmemiş standart altına dönüştürülüp Borsaya kote edildikten sonra Merkez Bankası’na öncelikli alım hakkı getirileceği konuşuluyor.

İktisatçı Prof. Dr. Güngör Uras köşe yazısında Merkez Bankası’nın döviz rezervlerini şöyle anlatıyor : “Merkez Bankası; para ve kur politikalarını desteklemek, piyasalara güven vermek, T.C. Hükümeti’nin döviz cinsi üzerinden iç ve dış borç servisini gerçekleştirmek, dışsal şoklara karsı gerekli döviz likiditesini bulundurmak için döviz biriktirir. Bu birikime döviz rezervi denilir. Merkez Bankası’nın döviz birikiminin bir bölümü TL ödeyerek satın aldığı (kendine ait) dövizlerdir. Bir bölümü başkalarına ait (kredi olarak, emanet olarak bankaya verilen) fakat Merkez Bankası’nın serbestçe kullanabileceği dövizlerdir.

Bankanın toplam döviz varlıklarından döviz yükümlülükleri çıkınca kalan döviz Merkez Bankası’nın Net Döviz Pozisyonu’dur. Merkez Bankalarının tutması gereken rezerv miktarına büyüklüğü konusunda çeşitli çalışmalar vardır. IMF tarafından ülke rezervinin yeterliliği için kullanılan yaklaşımda, döviz rezervlerinin asgari üç aylık ithalat tutarını karşılaması gerekliliği kabul görmektedir. İthalat üzerine yapılmış çalışmalarda, rezervlerin dört ila altı aylık ithalat tutarını karşılaması gerektiği ileri sürülmektedir.