12 Eylül 1980 sonrası tahliye sonrasında ziyaretine giden bir arkadaşı Güzin şu ifadelerini aktarıyor:

"Biz ihtilal sonrası sırf Ülkücü olduğumuz için gözaltına alınmıştık. Devamlı olarak işkence görüyorduk. İşkenceci subaylar ve görevliler işkencenin akla gelmedik yöntemlerini uyguluyorlardı. İşkence mahalline gözleri bağlı olarak getirilip götürülüyordu. Bana göre en büyük işkence işkence gören birinin işkence anındaki iniltilerini dinlemektir. Bunu zaman zaman yapıyorlardı. İşkenceci yapan görevli işkence esnasında "ben sizin topunuzdan korkmuyorum " derdi.

Bu cümleyi her işkence başlarken tekrarladı. Bir gün bir arkadaş "korkmuyorum demek ölüme engel değildir " dedi. O günden sonra o işkenceci subay veya görevli ortadan kayboldu." dedi.

Yiğit bir ülkü erini kaybettiğimiz için ülkücülerin başı sağ olsun.