Şehirdeki diğer kasket üreticilerinin moda ve teknolojideki değişimle birlikte yıllar içinde kepenk kapattığını belirten Tanrıöver, mesleğini sürdürecek kimsenin olmadığından yakınarak, "Bu işi severek yapmak isteyen birisi varsa ben öğretmeye hazırım. Malzemelerimi ve makinelerimi bir başkasına mesleği öğretip devredemezsem çok üzülürüm" dedi.

Evli ve 2 çocuk babası Metin Tanrıöver, 7 yaşında babasına ait atölyede kasket üretiminde çalışmaya başladı. Okulundan arta kalan zamanlarda ailesine yardım eden Tanrıöver, kasket üretiminin tüm detaylarıyla öğrendi. Kumaşlarla uğraşmayı çok seven Tanrıöver, babasının izinden gitmeye karar verdi. Babasının emekliye ayrılmasıyla da işlerin başına geçti. Atölyesinde 3 çeşit olarak üretilen kasket modellerinin sayısını 15'e çıkardı. Denizlili esnaf, el emeğiyle ürettiği kasketlerden elde ettiği gelirle 2 çocuğunu da üniversitede okuttu.

Eski yıllarda erkek giyiminin neredeyse vazgeçilmez aksesuarı olan kasketlerin modası son yıllarda kayboldu. Bu durum kasket üreticilerini de etkiledi. Denizli'deki kasket üreticileri, değişen teknoloji ve modayla birlikte atölyelerini teker teker kapattı. Denizli'nin son kasket üreticisi Tanrıöver, satışlar düşse de iki dikiş makinesiyle kasket üretimini sürdürdü. Kasket üretiminin zor bir iş olduğunu belirten Tanrıöver, işyerinde yaklaşık 2 saatte 1 adet kasket diktiğini söyledi. 15 çeşit kasket üretebildiğini belirten Tanrıöver, Türkiye'nin farklı kentlerine isteğe bağlı olarak sipariş üzerine kasket diktiğini ifade etti. Kasket fiyatlarının modeline göre 15 ila 150 lira arasında değiştiğini söyleyen Tanrıöver, en fazla ilgi görenin, Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün de taktığı ve 'Kaptan' şapkası olarak da bilinen model olduğunu dile getirdi.

KASKET TAKAN AZALDI, BİLİNÇLİ KULLANAN ARTTI

Mesleğini ölünceye kadar sürdürmek istediğini ifade eden Tanrıöver, "Denizli'deki çoğu üretici, baba mesleklerini devam ettirmedi. Bir kısmı da promosyon şapka üretimi işine kaydı. Benim merakım ve isteğim hep kasket üretimi üzerine oldu. Yazlık ve kışlık kasket kalıpları çıkardım. Ürünlerim memnuniyetle karşılandı ve daha da şevklendim. Mesleğimi bırakmadım, bırakmayı da düşünmüyorum. Kimsenin yapamadığı ürünleri yapabilirseniz, kazancı iyi olan bir meslektir kasket üretimi. Kasket hala kullanılıyor ve talep ediliyor. Bazen siparişleri yetiştirmekte güçlük çekiyoruz. Eskiden gelenek üzerine şapka kullanılırdı. Şimdi ise güneşten ve soğuktan korunmak için ya da giyimi tamamlayıcı aksesuar olarak kullanılıyor. O yüzden bireysel olarak kasket kullanan azaldı, ama nitelikli olarak kullanım anlamında talep eden kişi sayısı arttı" dedi.

MESLEĞİNİN KAYBOLMASINDAN KORKUYOR

Gençlerin kasket üretimine ilgi göstermediğinden ve yetiştirip mesleğini öğreteceği bir çırak bulamadığından yakınan Tanrıöver, şöyle konuştu:

"Sadece Denizli'de değil, Ege Bölgesi'nde de bu modelleri üretebilecek bir kişi olduğunu sanmıyorum. Denizli'de benden başka kimse kalmadı. Hem gururlu, hem de biraz üzgünüm. Ben bu kadar malzemeyi kime bırakacağım. Bu bilgilerimi bir kişiye öğretme ihtiyacı hissediyorum, ama maalesef o kişiyle henüz karşılaşamadım. Şimdiki gençler, bu işi tercih etmiyor. Böyle bir merakları yok. Ben elimdeki kasket yapımında kullanılan kalıplarımı, ıstampalarımı, makinelerimi bir başkasına mesleği öğretip devredemezsem çok üzülürüm. Örneğin ben geçen yıllarda yaşından dolayı mesleği bırakan bir ağabeyimin eşyalarını aldım, üzülmesin diye. O çöpe atmadığı için memnun oldu. Bana teşekkür etti. Bu işi severek yapmak isteyen birisi varsa, ben öğretmeye hazırım."